„Świetlista republika” z oceną 5/6 w „Newsweeku”
23 listopada 2020
W „Newsweeku” Wojciech Engelking wystawia Świetlistej republice ocenę 5/6 i pisze, że książka niesie wspaniałe doświadczenia czytelnicze.
czytaj dalej
Katarzyna Okrasko o pracy nad przekładem „Świetlistej republiki”
23 listopada 2020
W Świetlistej republice zakochałam się od pierwszego wejrzenia. Zachwyciła mnie formuła „fałszywego dokumentu”, próba poprowadzenia reportażowej narracji z punktu widzenia osoby zaangażowanej w wydarzenia, których w rzeczywistości nie było. Narrator opisuje nam miejsce i czas akcji, które są całkowicie zmyślone, żeby opowiedzieć o czymś, co mogłoby się wydarzyć i właściwie wciąż się wydarza. Spodobało mi się to, że od początku wykłada karty na stół, trochę jak w Kronice zapowiedzianej śmierci Marqueza – pozornie […]
czytaj dalej
Michał Tabaczyński w Dwutygodniku o twórczości Davida Sedarisa
23 listopada 2020
„Śmiesznostki rodzinne, domowe dramaty, polityczna wściekłość, kłopoty z komunikacją (ze względu na językowy automatyzm albo dostęp do innych słowników), nieposłuszna i marniejąca fizjologia. Czytaliśmy już o tym u niego wcześniej. Ta fizjologia jest oczywiście najśmieszniejsza, wiadomo, nie ma dowcipów budzących rechot większy niż te fekalne. Ale nie zapominajmy, że Sedaris to pisarz, który nawet jeżeli zaczyna tekst zdaniem 'Wiosną dwa tysiące siedemnastego roku na pokładzie samolotu do Denver pasażer dwa rzędy przede mną zesrał […]
czytaj dalej
Posłowie Piotra Pazińskiego do „Świetlistej republiki”
4 listopada 2020
W jednym ze swoich późnych, pisanych na fali wydawniczego sukcesu opowiadań Bruno Schulz proklamował „republikę marzeń”. Była to, a właściwie miała być, bo upływ czasu sprawił, że nie powstała, samowystarczalna dziecięca kraina, ulokowana wśród przyrody na peryferiach prowincjonalnego miasta, w której, po odsunięciu dotychczasowych praw i konwenansów, zapanowałby twórczy żywioł nieskrępowanej wyobraźni, duch opowieści i powszechnego braterstwa. Dla garstki małych mieszkańców leśna republika miała stanowić bezpieczny azyl […]
czytaj dalej
Piotr Kofta o „Calypso” w „Dzienniku Gazecie Prawnej”
30 października 2020
„Przede wszystkim Sedaris jest gejem, a nawet – jak sam o sobie mówi – ‘kieszonkowym gejem’ (ma odrobinę powyżej 160 cm wzrostu). Nie są to w żadnym razie cechy, które jednoznacznie decydują o tym, jak patrzy się na świat i na samego siebie – rzecz w tym raczej, że pomogły Sedarisowi w zyskaniu ironicznego dystansu wobec własnej osoby (autoironia może być zbroją) oraz swego rodzaju silnej, bezkompromisowej otwartości – często lokującej […]
czytaj dalej
Recenzja „Świetlistej republiki” w „Książkach. Magazynie do czytania”
20 października 2020
W najnowszych „Książkach. Magazynie do czytania” „Świetlista republika” Andresa Barby wśród najważniejszych premier miesiąca. Michał Nogaś pisze, że to książka o zderzeniu dwóch światów – dziecięcej radości i brutalnej dorosłości: „Mieszkańcy San Cristobál chcą jak najszybciej uporać się z problemem ‘dzikich’, niepoddających się kontroli dzieci, by nie pamiętać, że kiedyś też byli beztroscy, że mieli marzenia”. https://wyborcza.pl/ksiazki/7,154165,26410593,dzikie-dzieci-trzeba-zabic-poznajcie-andresa-barbe.html?fbclid=IwAR1lIDCh1IsYilwUyHDEbJpBwbs7dWKoYdHXj84n5zdFzszFZAA-v7y1a_c
czytaj dalej
Rozmowa z Davidem Sedarisem w „Wysokich Obcasach”
20 października 2020
10 października w „Wysokich Obcasach” Męska Końcówka z Davidem Sedarisem. Pisarz w szczerej rozmowie z Pauliną Reiter mówi, dlaczego rodzice go nie nauczyli miłości, dlaczego nie mógł mieć chłopaka w liceum i jak to się dzieje, że od 30 lat jest z facetem, w którym z miejsca się zakochał, gdy w jego mieszkaniu poczuł zapach szarlotki. https://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/7,53668,26374712,david-sedaris-rodzice-uzywali-mnie-do-swoich-rozgrywek-i-nie.html?disableRedirects=tru&fbclid=IwAR3pAfmY0j8nMI3RYvATMX0WLZeEfpjikKngYXpyfWXkTBfZiIO6-lQNpSU
czytaj dalej
Skosem – posłowie Jacka Dehnela do „Calypso”
13 października 2020
Czternaście lat temu, kiedy w Polsce ukazała się pierwsza książka Davida Sedarisa, przeszła niemalże bez echa, a wręcz została zjechana przez recenzentów. Wydawca reklamował ją jako „przezabawne dzienniki”, pisarza nazywał „znanym komikiem” i dodawał, że „jest jak gwiazda rockowa świata literackiego”, na której „występy” bilety zdobyć trudniej niż „wejściówki na koncerty Britney Spears”. Recenzent „Gazety Wyborczej” Ryszard Kozik zżymał się nie tylko – poniekąd słusznie – na slogany […]
czytaj dalej
Lektor o Sedarisie w „Tygodniku Powszechnym”
5 października 2020
W „Tygodniku Powszechnym” Lektor zauważa, że Calypso stanowi paradoksalne wyznanie wiary w rodzinę i sens podtrzymywania wzajemnych relacji, nawet jeśli niezbyt nam się to udaje”. Zapraszamy do lektury całości recenzji tutaj: https://www.tygodnikpowszechny.pl/zycie-rodzinne-164996
czytaj dalej
Recenzja „Calypso” w tygodniku „Polityka”
5 października 2020
Justyna Sobolewska wystawia Calypso ocenę 5/6 i pisze, że „chce się być w opowieściach Sedarisa jak najdłużej”. Więcej tutaj: https://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/kultura/ksiazki/1972684,1,recenzja-ksiazki-david-sedaris-calypso.read
czytaj dalej