Autor: redakcja

„Świetlista republika” z oceną 5/6 w „Newsweeku”

W „Newsweeku” Wojciech Engelking wystawia Świetlistej republice ocenę 5/6 i pisze, że książka niesie wspaniałe doświadczenia czytelnicze. czytaj dalej

Katarzyna Okrasko o pracy nad przekładem „Świetlistej republiki”

W Świetlistej republice zakochałam się od pierwszego wejrzenia. Zachwyciła mnie formuła „fałszywego dokumentu”, próba poprowadzenia reportażowej narracji z punktu widzenia osoby zaangażowanej w wydarzenia, których w rzeczywistości nie było. Narrator opisuje nam miejsce i czas akcji, które są całkowicie zmyślone, żeby opowiedzieć o czymś, co mogłoby się wydarzyć i właściwie wciąż się wydarza. Spodobało mi się to, że od początku wykłada karty na stół, trochę jak w Kronice zapowiedzianej śmierci Marqueza – pozornie […] czytaj dalej

Posłowie Piotra Pazińskiego do „Świetlistej republiki”

W jednym ze swoich późnych, pisanych na fali wydawniczego sukcesu opowiadań Bruno Schulz proklamował „republikę marzeń”. Była to, a właściwie miała być, bo upływ czasu sprawił, że nie powstała, samowystarczalna dziecięca kraina, ulokowana wśród przyrody na peryferiach prowincjonalnego miasta, w której, po odsunięciu dotychczasowych praw i konwenansów, zapanowałby twórczy żywioł nieskrępowanej wyobraźni, duch opowieści i powszechnego braterstwa. Dla garstki małych mieszkańców leśna republika miała stanowić bezpieczny azyl […] czytaj dalej

Piotr Kofta o „Calypso” w „Dzienniku Gazecie Prawnej”

„Przede wszystkim Sedaris jest gejem, a nawet – jak sam o sobie mówi – ‘kieszonkowym gejem’ (ma odrobinę powyżej 160 cm wzrostu). Nie są to w żadnym razie cechy, które jednoznacznie decydują o tym, jak patrzy się na świat i na samego siebie – rzecz w tym raczej, że pomogły Sedarisowi w zyskaniu ironicznego dystansu wobec własnej osoby (autoironia może być zbroją) oraz swego rodzaju silnej, bezkompromisowej otwartości – często lokującej […] czytaj dalej

Recenzja „Świetlistej republiki” w „Książkach. Magazynie do czytania”

W najnowszych „Książkach. Magazynie do czytania” „Świetlista republika” Andresa Barby wśród najważniejszych premier miesiąca. Michał Nogaś pisze, że to książka o zderzeniu dwóch światów – dziecięcej radości i brutalnej dorosłości: „Mieszkańcy San Cristobál chcą jak najszybciej uporać się z problemem ‘dzikich’, niepoddających się kontroli dzieci, by nie pamiętać, że kiedyś też byli beztroscy, że mieli marzenia”. https://wyborcza.pl/ksiazki/7,154165,26410593,dzikie-dzieci-trzeba-zabic-poznajcie-andresa-barbe.html?fbclid=IwAR1lIDCh1IsYilwUyHDEbJpBwbs7dWKoYdHXj84n5zdFzszFZAA-v7y1a_c czytaj dalej

Skosem – posłowie Jacka Dehnela do „Calypso”

Czternaście lat temu, kiedy w Polsce ukazała się pierwsza książka Davida Sedarisa, przeszła niemalże bez echa, a wręcz została zjechana przez recenzentów. Wydawca reklamował ją jako „przezabawne dzienniki”, pisarza nazywał „znanym komikiem” i dodawał, że „jest jak gwiazda rockowa świata literackiego”, na której „występy” bilety zdobyć trudniej niż „wejściówki na koncerty Britney Spears”. Recenzent „Gazety Wyborczej” Ryszard Kozik zżymał się nie tylko – poniekąd słusznie – na slogany […] czytaj dalej

Lektor o Sedarisie w „Tygodniku Powszechnym”

W „Tygodniku Powszechnym” Lektor zauważa, że Calypso stanowi paradoksalne wyznanie wiary w rodzinę i sens podtrzymywania wzajemnych relacji, nawet jeśli niezbyt nam się to udaje”. Zapraszamy do lektury całości recenzji tutaj: https://www.tygodnikpowszechny.pl/zycie-rodzinne-164996 czytaj dalej

Recenzja „Calypso” w tygodniku „Polityka”

Justyna Sobolewska wystawia Calypso ocenę 5/6 i pisze, że „chce się być w opowieściach Sedarisa jak najdłużej”. Więcej tutaj: https://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/kultura/ksiazki/1972684,1,recenzja-ksiazki-david-sedaris-calypso.read czytaj dalej

„Mogę być chuliganem”. Wojciech Górnaś o pracy redaktora

Właścicielki wydawnictwa poprosiły, żebym opowiedział, dlaczego zostałem redaktorem. Zdecydował o tym ciąg zbiegów okoliczności, leciutko kierowanych chęcią, by spędzić życie w branży wydawniczej. Z perspektywy czasu widzę, że gdy trafiłem na warszawską polonistykę, na początku lat dwutysięcznych, specjalizacja edytorska naprawdę pierwszorzędnie przygotowywała do tego fachu. Toteż zostać redaktorem nie było mi trudno, można się zastanawiać, jak przez kilkanaście lat wykonywania tego zawodu – mimo przeciętnych zarobków i mało […] czytaj dalej

Dlaczego „Kałszkwał”? Wyjaśnia Piotr Tarczyński

Ojciec Davida Sedarisa całe życie mamił swoją rodzinę wizją letniego domu nad morzem, w którym będą spędzać wakacje. Zapewniał, że kupi go lada chwila, ale nigdy do tego nie doszło – Lou zawsze miał lepsze pomysły i pilniejsze wydatki. Dopiero pięćdziesięcioparoletni David, który – jako gej i artysta – zawsze był rozczarowaniem dla ultra męskiego ojca, postanowił sam kupić dom wakacyjny dla bliskich, symbolicznie wchodząc w rolę […] czytaj dalej