Eduardo Galeano
Żyjący w latach 1940-2015 jeden z najwybitniejszych urugwajskich pisarzy, dziennikarz i publicysta. Karierę dziennikarską rozpoczął w latach 60., pracował we wpływowym tygodniku „Marcha”, dzienniku „Época”, jego teksty ukazywały się również w „Monthly Review” i „The Nation”.W 1973, po wojskowym przewrocie w Urugwaju, Galeano został aresztowany, a następnie zmuszony do opuszczenia kraju. Osiedlił się w Argentynie, gdzie założył magazyn kulturalny „Crisis”, jednak po puczu Jorge Videla w 1976 roku uciekł do Hiszpanii. Do Urugwaju wrócił dopiero w 1985. Był zwolennikiem reformatorskich rządów lewicy, a zwłaszcza prezydenta Tabarégo Vázqueza. Uwielbiał piłkę nożną.
Jego twórczość literacka wykracza poza utarte ramy gatunków literackich – łączy w sobie elementy dokumentu, fikcji, reportażu, analizy politycznej i historycznej. Jak pisał o sobie „Jestem pisarzem ogarniętym obsesją pamiętania, pamiętania o przeszłości Ameryk szczególnie, a nade wszystko o przeszłości Ameryki Łacińskiej, mojej ziemi ojczystej skazanej na zapomnienie”.
Otwarte żyły Ameryki Łacińskiej, których nowe wydanie ukaże się w Filtrach jest najgłośniejszym dziełem Galeana, trafiło do literackiego kanonu i jest kluczem do zrozumienia obecnej sytuacji na tamtym kontynencie. Przełożono je na wiele języków, a pierwsza polska edycja ukazała się w przekładzie Ireny Majchrzakowej i Marka Majchrzaka (Kraków, 1983). Inne jego dzieła dostępne polskim czytelnikom i czytelniczkom to m.in. Dnie i noce (przeł. Maria Dembowska, Warszawa 1987), Dzieci czasu (przeł. Katarzyna Okrasko, Warszawa 2019), Futbol w słońcu i cieniu (przeł. Maciej Zglinicki, Kraków, 2022).
Fot. Marcelo Issarualde