Kategorie
 

Maciej Górny

Urodzony w 1976 roku dr hab., profesor w Instytucie Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie. Główne obszary jego zainteresowań to dzieje Europy Środkowo-Wschodniej w XIX i XX wieku oraz historia nauki. Jego książki o marksistowsko-leninowskich historiografiach regionu po 1945 roku zostały przetłumaczone na kilka języków (m. in. angielski, niemiecki i czeski). Pisał o zaangażowaniu ludzi nauki w politykę: Wielka Wojna profesorów. Nauki o człowieku (1912-1923), Warszawa 2014 (wyd. angielskie ukazało się w 2019 r., rosyjskie ukaże się wkrótce) oraz Kreślarze ojczyzn. Geografowie i granice międzywojennej Europy, Warszawa 2017 (wydanie niemieckie ukazało się w 2019 roku). Wraz z prof. Włodzimierzem Borodziejem opublikował głośną historię „długiej” I wojny w Europie Środkowo-Wschodniej: Nasza wojna, t. I: Imperia, 1912-1916 oraz t. II: Narody, 1917-1923, Warszawa 2014-18 (książka ukazała się już po niemiecku, wydania angielskie, czeskie i włoskie w przygotowaniu). Poza tym od czasu do czasu publikuje w „Gazecie Wyborczej”, „Frankfurter Allgemeine Zeitung”, „Przeglądzie Politycznym”. Ma na koncie współtworzenie wystaw – ostatnio Architektura niepodległości w Europie Środkowej w MCK w Krakowie.
Dla Filtrów napisze książkę o historii głupich idei, w której opisze teorie naukowe i idee społeczno-polityczne uznawane obecnie za szalone, zbrodnicze, błędne bądź niemądre, ale kiedyś cieszące się szerokim uznaniem. Zaczynając od hierarchii rasowych, poprzez teorię naturalnych granic narodowych i ustroju politycznego dochodzi do stalinowskiej wersji marksizmu-leninizmu, a w końcu także do „grantozy”, na którą uskarżają się współcześni humaniści. Pokaże też, w jaki sposób całkowicie nienaukowe przekonania obrastają liczbami, wykresami i profesorami. Udowodni, że motorem napędzającym to zjawisko przez ostatnich dwieście lat okazywał się prawie zawsze… patriotyzm podszyty nienawiścią do konkretnych „obcych”.